Materiały poznawcze

ŚWIADOMA KOMUNIKACJA

TO JEDEN Z BEZCENNYCH ATRYBUTÓW

INTELIGENCJI EMOCJONALNEJ

Wartość treści, czasu i kontekstu

Świadoma komunikacja

to nie tylko wymiana informacji! To fundamentalna kompetencja językowa, która manifestuje się skutecznością, siłą sprawczą oraz umiejętnością tworzenia zrozumiałych treści zarówno w formie mówionej jak i pisemnej.

Świadoma komunikacja

stanowi kluczowy element ludzkich działań w warunkach komfortowych, bezpiecznych i znanych jak i tych nowych, nieprzewidzianych, zaskakujacych czy nawet konfliktowych. Świadoma komunikacja to narzędzie, które pozwala stawić czoła presji i umożliwia rozwój jak i postęp zawodowy i osobisty.

Świadoma komunikacja

TO NIE PERFEKCYJNOŚĆ i BEZBŁĘDNOŚĆ.

Świadoma komunikacja TO INTENCJA, INTERPRETACJA i REAKTYWNOŚĆ OSADZONA W ODPOWIEDNICH RAMACH CZASOWYCH, MENTALNYCH

ORAZ INTERPERSONALNYCH.

ŚWIADOMA KOMUNIKACJA TWORZY ŚWIADOMY ŚWIATOPOGLĄD

Nie zapominajmy, że komunikacja jest nieustannym procesem, który zachodzi na poziomie świadomym i podświadomym. Komunikacja dotyczy zdarzeń werbalnych, interpersonalnych jak i reakcji niewerbalnych dotyczących porozumienia z otoczeniem fizycznym będącym częścią naszej rzeczywistości. Komunikacja bywa bardzo intensywna, sporadyczna lub wręcz wyciszona. LIFELINGU skupia się na stronie werbalnej komunikacji rozumianej jako aktywna lub bierna słowna wymiana informacji, myśli, poglądów, doznań oraz emocji. Rozwijanie kompetencji językowej to nieodłączna część naszego życia, stąd też jak w każdym procesie poznawczym i rozwojowym naturalne i wręcz konieczne są pewne błędy i niepowodzenia niezbędne do wyciągnięcia wniosków, dokonania refleksji i osiągnięcia postępu. Wspomniane pomyłki, nieadekwatności lub zwyczajne nieścisłości i zawiłości wynikają ze schematów wychowawczych i społecznych, osobistej reaktywności, splotu okolicznosci w danym momencie oraz wyjatkowych warunków, które stawiają przed nami wiele mentalnych i fizycznych wyzwań.

LIFELINGU rozumiejąc spektrum żywej lingwistyki służy merytorycznym i stylistycznym wsparciem w sytuacji komunikacji spontanicznej, dokumentalnej, towarzyskiej oraz wyspecjalizowanej.

Świadoma komunikacja werbalna tworzy świadomy światopogląd i pozwala nam rozumieć siebie oraz innych. Harmonia komunikacji werbalnej i niewerbalnej gwarantuje współgrające ze słowami zachowania oraz działania, które pamiętajmy zawsze są jedyną słuszną miarą wartości treści. Pusta oraz nieautentyczna komunikacja werbalna jest wyłącznie iluzją, której należy się wystrzegać.

Nasza codzienna komunikacyjna wędrówka wiedzie nas przez zakątki różnych odcieni spektrum osobistego, społecznego i zawodowego.

Każda interakcja jest zasadniczo niepowtarzalna i unikalna ponieważ rozgrywa się w czasie, który reprezentuje określone warunki. Te współrzędne, jak i czas im nadany są niepowtarzalne, nieodtwarzalne i wyjatkowe. Choćby chcieć starannie powtórzyć daną sytuacje, warunki, uczestników interakcji i wszystkie jej aspekty jest niemożliwe wykreowanie dokładnie takiej samej ramy czasowej, przestrzennej i emocjonalnej. W każdym momencie znajdujemy się jako jednostki układu komunikacyjnego w innych proporcjach biochemicznych, fizycznych, duchowych i mentalnych. Przebieg każdej interakcji determinowany jest przez istniejący w danym momencie układ biologiczny i stan emocjonalny. Pozostając nawet w rysie ścisłego typu osobowosci

nasza lingwistyczna tożsamość i reaktywność są zmienne I determinowane przez liczne warunki pozasystemowe i zewnętrzne.

Indywidualny przekaz

bez imitacji i kopiowania

Struktura komunikacji werbalnej osobistej

stanowi szczegolnie unikalną

dziedzinę pracy Lifelingu.

Podstawą opracowania

jest założenie priorytetu zachowania oryginalności

i zgodności z autentycznością

osób uczestniczących w komunikacji.

Nadrzędnym celem jest poszanowanie stylu i charakteru bez wprowadzania sztucznych,

nienaturalnych w odbiorze

zmian wypowiedzi w piśmie lub w mowie.

W sieci głęboko zakorzenionych lęków i blokad

Nie zagubmy się

w strachu pomyłek i błędów.

Upadki i porażki językowe są nieuniknione.

Zacznijmy od jasnego komunikatu wobec własnych

oporów komunikacyjnych.

Ważne jest zaakceptowanie, że blokują nas tylko

wieloletnie schematy

i powtarzalne motywy reakcyjne.

Te schematy nie mają nic wspólnego z inteligencją,

siłą sprawczą i perspektywą. Blokuja nas tylko

podświadome mechanizmy,

które tworzą wielowymiarowe iluzje potencjalnego

przebiegu komunikacji zarówno w sferze

osobistej jak i zawodowej.

Blokuje nas

negatywna wizja akcji i reakcji,

którą odtwarzamy na podstawie

przeszłych doświadczeń i interakcji.

Jest to

swojego rodzaju mechanizm obronny,

przeciwdziałający ewentualnym niepowodzeniom.

Wynikając jednak

z płaszczyzny obawy i schematu

ten potencjalny mechanizm obronny

staje się naszym ograniczeniem.

Miejsce

Czas

Interakcja

Chęć

Relacja

Temat

Droga naszej komunikacji w języku ojczystym jak i językach nabytych to nieskończony proces pełen nauki, doświadczeń, nierówności, wyjątkowości oraz osiągnięć w różnych aspektach. Nasze sukcesy budują nasze poczucie wartości, horyzonty i perspektywy ale to przede wszystkim nasze porażki, potknięcie, upadki i błędy, z których chcemy i potrafimy się podnieść budują nasz kręgosłup i szkielet umiejętności.

AUTENTYCZNOŚĆ KOMUNIKACJI

W JĘZYKU OJCZYSTYM I NABYTYM

Sztuczna, nieautentyczna komunikacja

w nienaturalnych okolicznościach lub konfiguracjach osobowych jest pełna pęknięć, nierówności, wymuszeń i zadr. Te skazy czynią porozumienie bardzo trudnym, prawie niemożliwym zadaniem eliminują bowiem skuteczną wymianę poglądów, wniosków oraz informacji .

Uczestnicy takiej komunikacji są zniechęceni.

Czesto takiej towarzysko lub zawodowo wymuszonej komunikacji towarzyszy wiele oporów, blokad oraz zahamowań, przez które przeplatają się odczuwalne sztuczności, nieporozumienia, niecierpliwość,

pośpiech oraz poczucie wysiłku.

Komunikacja wynikajaca ze sprzyjających warunków poznawczych, profesjonalnych lub osobistych ma przebieg płynny, jednolity, bez utrudnień wynikających z zahamowań oraz niechętnej koncentracji oraz dostępności czasowej. Mówimy wówczas o komunikacji niewymuszonej, takiej która staje się procesem spójnym, wzajemnym, z atrybutami pozytywnego porozumienia, debaty, nawet dyskusji wielokierunkowej, w której konflikt opiniotwórczy nie stanowi przeszkody a jedynie bodziec stymulujący wymianę treści sprecyzowanych zawodowo lub prywatnie.

Taka komunikacja zarówno w języku ojczystym jak

i językach przyswojonych jest wynikiem interakcji naturalnych lub też interakcji wypracowanych i wzbogaconych podczas rozwoju lingwistycznej kompetencji i rozbudowy tożsamości językowej.

Stages growth of tree from seed. Watering the plants. Collec

Dążąc do komunikacji płynnej stylistycznie i merytorycznie musimy pamiętać o tym, że każde stadium rozwoju lingwistycznej tożsamości jest potrzebne i ważne dla dalszego rozwoju. Wszelkie pomyłki, błędy oraz nieporozumienia doswiadczonych przeszłych interakcji, choć często kosztowne na różnych plaszczyznach pod względem zawodowym lub osobistym są koniecznym stadium rozwoju kompetencji komunikacyjnej oraz językowej. Uczą bowiem wytrwałości, świadomości bycia poddanym krytyce oraz pokory własnych błędów. Choć bywają niepowodzeniem nie powinny stać się blokadą i onieśmieleniem a jedynie motywacją do dalszej pracy, koncentracji oraz skupienia. Bądźmy świadomi, że wyłącznie rezygnacja i poddanie się stanowi porażkę kompetencyjną.

KAŻDA KOMUNIKACJA

MA W SOBIE POTENCJAŁ a KAŻDA PRZEŁAMANA BLOKADA to SUKCES WŁASNEJ KOMPETENCJI JĘZYKOWEJ I ROZWOJU STANDARDÓW OSOBISTYCH I PROFESJONALNYCH.